Δευτέρα 7 Μαρτίου 2016

Δημώδη ἠχοχρώματα ἀπό τό οὐράνιο τόξο τῆς ἐρωτικῆς ἐμπάθειας

*  Δημώδη ἠχοχρώματα ἀπό τό οὐράνιο τόξο τῆς ἐρωτικῆς ἐμπάθειας
Ἀφήγηση, τραγούδι, δραματουργία: Κωνσταντῖνος Θεμελῆς
I
Σέ ἀντίθεση μέ τήν ἀγάπη, ἡ ὁποία ἀποτελεῖ ἠθικόν δέον, ἓνα “πρέπει” τῆς Ἠθικῆς καί μοιάζει ὑπεράνθρωπη ἀρετή, ἡ ἐμπάθεια εἶναι πρωτογενής ροπή τοῦ ἀνθρώπου, μέρος τῆς φύσης του. Καί γενεσιουργός ἒριδας.
Εἶμαι βέβαιος ὃτι ἀκούγοντας τή λέξη “ἒριδα”, ὁ νοῦς σας πήγε κατ’ εὐθείαν στό Κακό. Αὐτό συνέβη διότι στήν ἐποχή μας πολλοί μᾶς ὡθοῦν στήν κατάργηση τῶν διακρίσεων, μέ στόχο τήν τυφλότητά μας.  Ἀλλά ἐάν δέν διακρίνουμε, δέν μποροῦμε νά δοῦμε! Ἐάν δέν διακρίνουμε, βλέπουμε  ἀνθρώπους καί πράγματα ἲδια — ἐνῶ δέν εἶναι!
Οἱ Ἓλληνες (οἱ ἀρχαῖοι, ἐννοεῖται) διέκριναν σέ ἒριδα βαρεία (δηλαδή κακή) καί ἒριδαἀγαθή. Ἡ πρώτη φέρνει τή διχόνοια καί τον πόλεμο, ἠ δεύτερη προκαλεῖ ἃμιλλα καί δημιουργικόν συν-αγωνισμό. Ἡ μία καταστρέφει, ἡ ἂλλη δημιουργεῖ. Καί ἡ δημιουργική ἒρις εἶναι ἀποτέλεσμα ἐμπάθειας.
Ἐάν ἡ ἀγάπη “οὖ ζηλοῖ, οὖ περπερεύεται, οὖ φυσιοῦται, οὒκ ἀσχημονεῖ, οὖ ζητεῖ τά ἑαυτῆς, οὖ παροξύνεται, οὖ λογίζεται τό κακόν, οὖ χαίρει ἐπί τῆ ἀδικία”, ὃπως γράφει ὁ ἀπόστολος Παῦλος στόν ὓμνο του, ἡ ἐμπάθεια ἀντιστοιχεἶ σέ ὃλες τίς ἀρνήσεις: ζηλοτυπεί, ἀλαζονεύεται, ξιπάζεται, ἀσχημονεῖ, διεκδικεῖ — π.χ. χθές χώρισα ἀπό κάποια γυναίκα καί σήμερα τῆς φωνάζω: Θέλω τήν καλοσύνη μου πίσω!—, παροξύνεται, σκέφτεται τό κακό — Τό σεβντά μου ν’ αποκτήσεις καί τρελή να καταντήσεις!—, λέει ἓνα δημῶδες τραγούδι τοῦ Πωγωνίου, συχνά χαίρει μέ τό ἂδικο.
Κινούμενο σέ μιά κλίμακα, στό ἓνα ἂκρο τῆς ὁποίας βρίσκεται ἡ πράξη τῆς θυσίας: πεθαίνω γιά σένα! — Γιά πιάσε Δῆμο μ’ τό σπαθάκι σου καί βάλ’ το στήν καρδιά μου— καί στό ἂλλο ἡ πράξη τῆς ἐκδίκησης — Βαρέθηκα νά σκοτώνω τούς ἐραστές σου! Τώρα θά σκοτώσω ἐσένα!, λέει ὁ δόν Χοσέ στήν Κάρμεν, κάθε συναίσθημα ἐμπάθειας καλλιεργεῖ αὐθορμήτως τήν ταύτιση μέ τόν ἂλλο ἢ τήν ξένωση ἀπό τόν ἂλλο

ΗΧΟΧΡΩΜΑΤΑ ΕΡΩΤΙΚΗΣ ΕΜΠΑΘΕΙΑΣ

Τά κείμενα τοῦ ἀφηγηματικοῦ μίτου ἀπαρτίζονται ἀπὀ ψηφίδες κειμένων τοῦ Κωστῆ Παπαγιώργη, τοῦ Ρένου (Ἀποστολίδη), τοῡ Γιώργου Βελουδῆ καί τοῦ Κωνσταντίνου Θεμελή.
Δημώδη τραγούδια ἀπό ὃλες τίς περιοχές τῆς Ἑλλάδας, τοῦ Πόντου καί τῶν Ἑλληνοφώνων χωριῶν τῆς Κάτω Ἰταλίας μέ ἀποκλειστικό θέμα τήν ἐρωτική ἐμπάθεια.
Κλαρίνο, φλογέρες: Γιῶργος Μπέλλος
Βιολί (σέ διαφορετικές παραστάσεις): Σωτήρης Κατσούρας, Γιῶργος Φλούδας
Λαοῦτο: Γιάννης Διαμάντης
Κρουστά: Πέτρος Παπαγεωργίου
Τραγούδι: Ἑλένη Μπούτσικου
Ἀφήγηση, τραγούδι, δραματουργία: Κωνσταντῖνος Θεμελῆς

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΑΝ. ΘΕΜΕΛΗ΄Σ Σημείωμα ἐπαγγελματικῆς βιογραφίας

ACTIVE VOLCANO / ΕΝΕΡΓΟ ΗΦΑΙΣΤΕΙΟ

Δευτέρα 8 Φεβρουαρίου 2016

Κυριακή 7 Φεβρουαρίου 2016

CD “Νοστάλγησα τον τόπο μου” με είκοσι νέα δημοτικά τραγούδια σε στίχους Γιάννη Χρήστου



Του Γιώργου Μπέλλου:
"Έφυγε ο ήλιος μακριά”, “Χειμώνα έχω στην καρδιά”, “Γέρασα μάνα μ' δε μπορώ”, “Για μπείτε φίλοι στο χορό”, “Όμορφα που 'ν τα μάτια σου”, “Ψηλά βουνά μου όμορφα”, “Νιάτα που διαβαίνετε” κ.ά. Απλός, δημοτικός, λαϊκός λόγος, σα βγαλμένος από το στόμα του λαού, όπως το δημοτικό τραγούδι εξάλλου, που, ναι, υπάρχει δημιουργός, ποιητής, αυτός όμως, είτε ανώνυμος, είτε επώνυμος, παραδίδει το δημιούργημά του και ο λαός το παίρνει και του δίδει άλλη διάσταση. Το τραγουδάει από μνήμης, το προσαρμόζει στις μουσικές του, στα βιώματά του, στις ιστορίες του, προσθέτει ή αφαιρεί ονόματα και τοποθεσίες, προσθέτει ή αφαιρεί στίχους. Και το αρχικό δημιούργημα, αλλάζει κάποιες φορές που γίνεται νέο τραγούδι, τελείως διαφορετικό από το αρχικό. Δεν μας ενοχλεί όμως καθόλου αυτό, μια που το τραγούδι, γι' αυτό λέγεται δημοτικό, κύριο σκοπό έχει την έκφραση των αισθημάτων του λαού. Σε όλες τις εποχές κάπως έτσι προέκυπταν τα δημοτικά τραγούδια. Από τον Όμηρο και τις παραλογές, περνάμε στα ακριτικά και στα κλέφτικα και ιστορικά τραγούδια και σιγά σιγά στα δημοτικά τραγούδια. Και σε όλες τις εποχές αυτή η διαδικασία δεν υπήρξε ποτέ στατική, αλλά μια αέναη εξέλιξη και διαμόρφωση ύφους. Τα κλέφτικα και ιστορικά τραγούδια έδωσαν τη θέση τους στα τραγούδια της ξενιτιάς και της αγάπης. Τραγούδια που καταγράφηκαν στις συλλογές δημοτικών τραγουδιών του 19ου και 20ου (αρχές) αι. σήμερα δεν γνωρίζουμε καν πως τραγουδιόνταν. Και έτσι αποδεικνύεται πως τα περισσότερα από τα δημοτικά τραγούδια που λέμε, τραγουδάμε και χορεύουμε σήμερα, είναι νεώτερα, αφού δεν καταγράφονται στις παλιές συλλογές των μεγάλων κλασσικών: Φωριέλ, Πασσόβ, Αραβαντινού, Ζαμπέλιου, Πολίτη κτλ. Νεώτερα λοιπόν τα περισσότερα γνωστά δημοτικά αλλά και επώνυμες δημιουργίες όπως πχ το “Μια βοσκοπούλα αγάπησα” που είναι το ποίημα “Το φίλημα” του Ζαλοκώστα σε Ιταλική μελωδία και το “Πουλάκι ξένο” σε ποίηση Βηλαρά, ενδεικτικά. Τραγούδια που ο λαός τα έχει αγαπήσει, χιλιοτραγουδήσει, ίσως παραλλάξει και σε μεγάλο βαθμό περάσει στη συλλογική μνήμη ως παραδοσιακά δημοτικά, αγνοώντας τον δημιουργό, όχι από δόλο αλλά επειδή αναπαράγονται από μνήμης ως παραδοσιακά.

Τα τραγούδια λοιπόν του Γιάννη Χρήστου είναι νέα δημοτικά τραγούδια σε αυτό ακριβώς το πλαίσιο και με την ίδια έννοια. Και όχι μόνο. Είναι τραγούδια, με αρχές σαν αυτές που γράφονταν τα δημοτικά τραγούδια από τους παλιούς καιρούς και όχι τραγούδια με την έννοια του στίχου που επιδιώκει το ρεφρέν που θα τραγουδηθεί εύκολα και θα γίνει σουξέ. Είναι εικόνες από την φύση, την ζωή, την αγάπη και τις ανθρώπινες ανησυχίες. Είναι οι εικόνες και οι ανησυχίες που ο ίδιος είχε στη ζωή του. Οι εικόνες και ανησυχίες των περισσοτέρων ανθρώπων μέσα από την δική του καλλιτεχνική οπτική Και γράφει τους στίχους του τραγουδώντας τους στους ήχους και τις μελωδίες που από μικρό παιδί ακούει και του αρέσουνε. Έτσι διατηρεί το ύφος της παράδοσης και το μουσικό χρώμα της περιοχής καταγωγής του – τη Σκλίβανη – αλλά και γενικά των Τζουμέρκων.

Η ιδέα να ασχοληθώ με αυτά τα τραγούδια υπήρξε το κίνητρο για δημιουργική παρέμβαση μιας και το να γράψει κάποιος τραγούδια ή να συνθέσει εισαγωγές σε τραγούδια σε γνωστές μελωδίες από μόνο του είναι μια σοβαρή πρόκληση αφού απαιτεί σεβασμό στις δομές και τις αρχές της παράδοσης που υπάρχουν στο δημοτικό τραγούδι. Και απώτερος σκοπός, πέρα από την καθαυτού έκδοση των τραγουδιών, είναι να προσφέρει μια ιδέα ανανέωσης και αναδημιουργίας στο δημοτικό τραγούδι. Γιατί με την ανανέωση και την αναδημιουργία υπάρχει το υλικό που θα διατηρήσει ζωντανό το δημοτικό τραγούδι.

Στο CD “Νοστάλγησα τον τόπο μου” με είκοσι νέα δημοτικά τραγούδια σε στίχους Γιάννη Χρήστου συμμετέχουμε οι: Χρήστος Φωτίου, Νίκος Γιαννακός και Σταματία Δόση τραγούδι, Γιώργος Μπέλλος μουσικές εισαγωγές, κλαρίνο και φλογέρα καθώς και γενική επιμέλεια ηχογράφησης και παραγωγής, Κώστας Κωσταγιώργος βιολί, Γιάννης Διαμάντης λαούτο και Τάσος Ντάφλος ντέφι και τουμπελέκι.
Η ηχογράφηση έγινε από τον Λευτέρη Πανταζή στο στούντιο “Αποθήκη” στα Ιωάννινα και το εξώφυλλο του CD κοσμεί ο πίνακας “Σκλίβανη” της Σίας Καραγιάννη.

Παραδίδουμε τα τραγούδια στην κρίση σας
και τα παρουσιάζουμε την Τετάρτη 8 Αυγούστου 2012 και ώρα 10.30 το βράδυ (αμέσως μετά τη θεατρική παράσταση), στη Σκλίβανη Ιωαννίνων (Τ.Κ. Δήμου Δωδώνης) και στη πλατεία Κοιμήσεως Θεοτόκου του χωριού, στα πλαίσια Πολιτιστικού Καλοκαιριού 2012, 4-15 Αυγούστου στη Σκλίβανη που συνδιοργανώνουν οι Αδελφότητες Σκλιβανιτών Ιωαννίνων & Αθηνών, ο Ορειβατικός Σύλλογος Σκλίβανης και το Πνευματικό Κέντρο Δήμου Δωδώνης.


Θα παρουσιάσει ο Γιώργος Μπέλλος ερευνητής – παραδοσιακός μουσικός που επιμελήθηκε την έκδοση και θα συμμετάσχουν οι συντελεστές του CD: ο τραγουδιστής Χρήστος Φωτίου, ο Γιώργος Μπέλλος κλαρίνο και η παραδοσιακή κομπανία του, ο Κώστας Κωσταγιώργος βιολί και ο Τάσος Ντάφλος ντέφι και τουμπελέκι, αποδίδοντας επιλεγμένα τραγούδια από το CD.







Από αριστερά: Τάσος Ντάφλος, Γιάννης Χρήστου, Χρήστος Φωτίου, Νίκος Γιαννακός, Γιώργος Μπέλλος, Κώστας Κωσταγιώργος και Γιάννης Διαμάντης. Η τελευταία στούντιο ηχογράφηση του Χρήστου Φωτίου όσο γνωρίζουμε.




CD Εμένα το 'χει η μοίρα μου. Μουσικές στιγμές από το Πωγώνι και το Ζαγόρι












CD Των Ηπειρωτών τα γλεντίσματα







Στης πικροδάφνης τον ανθό

"ΠανΗΠΕΙΡΩΤΙΚΑ"

Του Αργύρη Στ.Τσαμπάζη Αναδημοσίευση από την τοπική εφημερίδα των Σερρών «Ελευθερία» 
Σάββατο βράδυ, 13 Δεκεμβρίου 2008. Στον ετήσιο χορό του «Πανηπειρωτικού Συλλόγου Σερρών» στο «Κομπολόι» τα χορευτικά μόλις είχανε τελειώσει. Πολλά τα χειροκροτήματα για την όμορφη και ευχάριστη παρουσία των νέων παιδιών του Συλλόγου……Και τότε είναι που ο Κώστας Σίσκας (πρόεδρος του Συλλόγου) «έκλεισε» το μάτι στον Γιώργο Μπέλλο. Κι εκείνος (Γιώργος Μπέλλος-μουσικός της νεώτερης γενιάς και ερευνητής) – μύστης του «τυπικού» της Ηπειρώτικης τελετουργίας, ξεκινά το θεσπέσιο φύσημα του κλαρίνου του. Τον ακολουθεί ο Νίκος Τσιτοφώτος ή Δάσκαλος (στο επάγγελμα δάσκαλος) με την ουράνια φωνή του και γίνονται γητευτές της ακοής μας! «Ξενιτεμένο μου πουλί…γλυκό μου χελιδόνι…και παραπονεμένο…» «Άσπρο τριαντάφυλλο κρατώ μώρ’ Γιαννιωτοπούλα μου…»! Και τότε βλέπεις ότι δεν ακούν απλά το κλαρίνο οι καλεσμένοι, γεμίζουν τα εσώψυχά τους από τον ήχο του, μελετούν την τέχνη του οργανοπαίχτη, την κάνουν κτήμα τους, συντονίζονται με την πιο μύχια δόνησή της και την μετουσιώνουν σε χορό… Πρώτοι οι γεροντότεροι, ακολουθούν οι άλλοι…Χορός με κίνηση μαλακή… «εσωτερικά» ελεγχόμενη. Τα χέρια κρατούν το ένα το άλλο, σεμνά, σταθερά και αρχοντικά. Μαλακώνουν οι καρδιές και ξυπνούν τα αισθήματα…αναπολώντας έρωτες... «Κι αν δεν μ’ αγαπάς … κι αν δεν μ΄αγαπάς… τι θέλεις και περνάς», «Ζαλίζομαι, ζαλίζομαι όταν σε συλλογίζομαι… ζαλιάρικο μικρό και σκανταλιάρικο…». Ο Ηπειρώτης, πολυτάξιδος ξενιτευτής, προσωποποίηση της σκληρής οικονομίας και εργατικότητας, μαχητής της Ζωής, των Γραμμάτων και της Επιστήμης, στο αποκορύφωμα της χαράς και του γλεντιού, αποζητάει ένα μοιρολόι… έναν χαμένο έρωτα « Στο Κάιρο αρρώστησα, στα Γιάννινα θα γειάνω…στην άκρη στο Καπέσοβο θα πέσω να πεθάνω…» και συνεχίζει θεϊκά με μια διεργασία υψηλής συναισθηματικής φόρτισης «Τρία καλά είναι στο ντουνιά και στον απάνω κόσμο», « Τζουμέρκα μου περήφανα…»Και όλα αυτά με την ψυχή και τα πόδια «στον τόπο», διαχρονικός και μπεσαλής. Και βλέπουμε τότε τους μουσικούς μας να μερακλώνουν πιο πολύ και να δίνουν την ψυχή. Και είναι τέτοια η κοινωνία τους, που δεν ξαφνιάζεσαι να τους ακούς να ανταλλάσουν φιλοφρονήσεις με τους χορευτές με τα μικρά τους ονόματα, με σφυρίγματα χαράς από τους χορευτές που συμμετέχουν στο τραγούδι αυθόρμητα, να τους καλούν οι μουσικοί δίπλα τους και να τους στέλνουν στα «ουράνια», ως μερακλήδες πλέον. Αποκαλυπτικό το φωτορεπορτάζ από την εκδήλωση. Σε μεγάλα κέφια ο πρόεδρος του Συλλόγου Κώστας Σίσκας, ο «δάσκαλος» Κώστας Κατέρης με την παρέα του από τα Γιάννενα και ο «δάσκαλος» Βασίλης Τερζής. Σταθερή αξία με ιδιαίτερη χορευτική δεινότητα ο Δημήτρης Λαναράς, ο Βασίλης Γιαννόπουλος, ο Χριστόφορος Τσούτσης, η Λίνα Αλεξανδρίδου, η Νιόβη Μπότσιου, η Λόλα Τραγούδα,η Χρυσούλα Γρηγοριάδου, η Χρυσάνθη, κ κ. Κούλα, η Άννα , η Ζωή, η Στέλλα….και βέβαια η έκπληξη της βραδιάς από τον «αδελφό» Σύλλογο του Κατσικά Ιωαννίνων ο κ. Δημήτρης Λέκκας (πρόεδρος του Συλλόγου) και η Σοφία Λισγάρα(μέλος του Συλλόγου) με τις κόρες της. Και στην κορύφωση του γλεντιού σε μια αυθόρμητη, αυθεντική και μυστηριακή τελετουργία, η Άννα Μπέλλα (δασκάλα), τραγουδά δίπλα στον «Δάσκαλο» για να χορέψει ο άνδρας της και οι φίλοι τους…«Ανάθεμα τον που ‘ριξε τα μάγια στο πηγάδι…», «Μια μάνα απόψε μάλλωνε…μαλλώνει με το γιο της…» Το ίδιο και ο Κώστας Κατέρης λιτός και εκφραστικός, «μερακλής» στο τραγούδι και στο χορό. Και βλέπεις Ήχος και Τραγούδι να αποδίδεται από μνήμης απ’ αυτά τα καταπληκτικά «σαΐνια» τους μουσικούς και να γίνεται κτήμα δικό μας. Δεν επαναλαμβάνεται, δεν αναπαράγεται δεν αντιγράφεται αλλά αναδημιουργείται με τη δροσιά του αυτοσχεδιασμού και καταγράφεται πλέον ως παραδοσιακό (Μουσική – Τραγούδι – Χορός). Αυτή είναι η έννοια και η αξία της παράδοσης που υπηρετεί ο Πανηπειρωτικός Σύλλογος Σερρών με επικεφαλής τους Κώστα Σίσκα και Κώστα Κατέρη. Σήμερα η παράδοση είναι για μυημένους, ανθρώπους με αντίληψη του τι συμβαίνει γύρω τους… και αυτό σφυρηλατείται ξανά και ξανά σ΄αυτόν το Σύλλογο. Μακάρι και σε γάμους ο όρος παράδοση ή παραδοσιακός να βρει το νόημα το πραγματικό. Και από το τετριμμένο «Να ζήσει η νύφη κι ο γαμπρός…» να ακούγεται το « Ξύπνα περδικομάτα μου, κι ήρθα στο μαχαλά σου…χρυσά πλεξούδια σου ‘φερα να πλέξεις τα μαλλιά σου…» « Έβγα μάνα μου να ιδείς πέρδικα που σου ‘φερα…» Στίχος συγκινητικός, εκφραστικός, διαχρονικός, ανάβλυσμα ψυχής. Έτσι θα κρατήσουμε τον άνθρωπο κοντά στην παράδοση, στην απλότητα και στον συνάνθρωπο και να μπορέσει να εκφραστεί ξανά με λόγια ποίησης « Στης πικροδάφνης τον ανθό, έγειρα ν’ αποκοιμηθώ…»

Σάββατο 6 Φεβρουαρίου 2016

Ξύπνα περδικομάτα μου Γιώργος Μπέλλος κλαρίνο


Πέρασα τριανταφυλλιά μου -Γιώργος Μπέλλος κλαρίνο


Λιάσκος- Γιώργος Μπέλλος Κλαρίνο


Giorgos Bellos



Giorgos Bellos plays traditional wind instruments: the clarinet, the fife shepherd, the kaval etc.

He participates in festivals, marriages, dances, feasts etc, as well as in events and festival of dancing groups. His musicological projects have been published in books and CD's. He participated playing the flute in CD's. Hedeals with the research and recording, he has presented programs of folklore in the Mass media, he has made presentations in seminars and congresses, he haspublished and dealt with women groups of traditional song.

He is a graduate of the Electrician Mechanic Technological Institutionand practices the profession.


Ο Γιώργος Μπέλλος παίζει παραδοσιακά πνευστά όργανα: κλαρίνο, φλογέρες, τζαμάρα, καβάλι. Μελετά (έχει «καθίσει» μαθητής στον Γρηγόρη Καψάλη) και αποδίδει την παραδοσιακή μουσική μέσα από την βιωματική εμπειρία και την συμμετοχή στον κύκλο της ζωής (γάμος, βάφτιση, πανηγύρι) και έχει ανδρωθεί μουσικά στα πανηγύρια και τους γάμους των πόλεων και των χωριών της Ηπείρου, ενώ σήμερα συμμετέχει σε όλες τις εκδηλώσεις της παράδοσης: πανηγύρια και γλέντια, γάμους, χορούς, εκδηλώσεις, συναυλίες και φεστιβάλ χορευτικών στην Ελλάδα και το εξωτερικό και θεατρικές παραστάσεις.
Έχει εκδώσει τις δισκογραφικές δουλειές (CD): «Φλογέρες» 2001, «Ήπειρος, μουσική και χορός …στον τόπο» (CD & DVD) με τον Γιάννη Παπακώστα στο τραγούδι 2008, και «Των Ηπειρωτών τα γλεντίσματα» 2010 και «Εμένα το ‘χει η μοίρα μου» 2011 με την κομπανία: «Οι Μπαντίδοι».
Έχει συγγράψει και πραγματοποιήσει την καταγραφή: «Τραγούδια του Συρράκου, καταγραφή από την ομάδα παραδοσιακού τραγουδιού του Συνδέσμου Συρρακιωτών Ιωαννίνων», βιβλίο με 2CD σε έκδοση του Συνδέσμου Συρρακιωτών Ιωαννίνων, 2007.
Μουσικολογικές του εργασίες έχουν δημοσιευτεί στα βιβλία-ένθετα των CD που παρουσιάζουν την φωνητική παράδοση των Ιωαννίνων: «Ζίτσα, Καταγραφές τραγουδιών και χορών περιοχής Ζίτσας», «Μελίσματα και τραγουδίσματα από την Αμπελιά», «Πογδόριανη, Καταγραφές παραδοσιακών τραγουδιών στον Παρακάλαμο» και «Καρίτσα, Καταγραφές τραγουδιών-Ιστορικών στοιχείων» και μουσικολογικά για το Σούλι (υπό έκδοση). Εισηγήσεις του έχουν δημοσιευτεί στα Πρακτικά του 18ου Παγκόσμιου Συνεδρίου για την έρευνα του χορού, Άργος 2004, στα Πρακτικά Συμποσίου «Χαρά και πόνος στο Συρράκο» 2007 και «Φλογέρες» στην 4η συνάντηση «Ποιμένες αγραυλούντες» 2009 (υπό έκδοση).
Συμμετείχε με φλογέρες στα CD: «Χοροί και τραγούδια του Συρράκου» με τον Νίκο Γεροδήμο στο τραγούδι και τον Θωμά Χαλιγιάννη στο κλαρίνο, «Σαρακατσάνικα του χορού και του γάμου» του Λάμπρου Παπακώστα στο τραγούδι με τον Γρηγόρη Καψάλη στο κλαρίνο και στο CD του Κώστα Παπαπέτρου στο τραγούδι με τον Γρηγόρη Καψάλη στο κλαρίνο σε έκδοση του περιοδικού Έλατος όπου και δημοσιεύτηκε το κείμενό του «Όταν χορεύεις τσούπρα μου - Από την μαγεία της μουσικής παράδοσης στην πρόσκληση για χορό» και στο λεύκωμα με 5 CD «Ποιμένες Αγραυλούντες Γέργερη 2007-2010» 2011 και με κλαρίνο για το Σούλι (υπό έκδοση) με τους Σπύρο Μπέλλο και Κώστα Λεοντίδη στο τραγούδι, Ναπολέοντα Δάμο στο κλαρίνο και άλλους και στο ομώνυμο CD των «Μαγεκαπάμα» 2011.
Εργάστηκε σε έναν κύκλο νέων τραγουδιών σε στίχους Γιάννη Χρήστου με τους Χρήστο Φωτίου και Νίκο Γιαννακό στο τραγούδι και τον ίδιο στο κλαρίνο και φλογέρα, με τίτλο CD «Νοστάλγησα τον τόπο μου» 2012.
Ασχολείται με την έρευνα και καταγραφή, κατά διαστήματα έχει παρουσιάσει εκπομπές λαογραφίας σε τηλεόραση και ραδιόφωνο, έχει εισηγηθεί σε σεμινάρια και συνέδρια, έχει δημοσιεύσει και έχει ασχοληθεί με γυναικείες ομάδες παραδοσιακού τραγουδιού.
Είναι πτυχιούχος Ηλεκτρολόγος Μηχανικός ΤΕ και εξασκεί το επάγγελμα


ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΠΕΛΛΟΣ - Ήπειρος, μουσική και χορός... στον τόπο (CD & DVD)






Δισκογραφία Ρει >ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΠΕΛΛΟΣ - Ήπειρος, μουσική και χορός... στον τόπο

ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΠΕΛΛΟΣ - Ήπειρος, μουσική και χορός... στον τόπο

Ο Γιώργος Μπέλλος (κλαρίνο - φλογέρα) που ζει και εργάζεται στα Ιωάννινα παρουσιάζει σε αυτή την συλλογή σπάνιες στην δισκογραφία μουσικές της Ηπείρου και τραγούδια, από τον απόηχο του χθες στον ήχο του σήμερα, έτσι όπως αυτό το είδος μουσικής εξακολουθεί να ακμάζει στην Ήπειρο.

Στο τραγούδι είναι ο Γιάννης Παπακώστας, κορυφαίος τραγουδιστής σήμερα στα Ιωάννινα και ίσως στην καλύτερη ερμηνευτικά στιγμή της καριέρας του σε ρεπερτόριο που δεν έχει αποδώσει στην δική του δισκογραφία. Συμμετέχει ομάδα από τους σπουδαιότερους παραδοσιακούς μουσικούς και παρουσιάζουν μουσικές παραλλαγές παραδοσιακών τραγουδιών και σκοπών της Ηπείρου σύμφωνα με την αντίληψη, την αισθητική και την δεξιότητα του κάθε μουσικού, οι οποίοι χωρίς πρόβες, παίζουν όλοι μαζί, ζωντανά όπως λέγεται, μέσα στο στούντιο, καταγράφοντας την δικιά τους μουσική πρόταση στον ήχο και το παίξιμο της εποχής και αποτυπώνεται, όσο το δυνατόν μπορεί να γίνει σε έναν «κλειστό» και «στατικό» χώρο χωρίς την παρουσία ακροατών και χορευτών, η φυσικότητα και η ζωντάνια της παράδοσης και γι' αυτό αποκτά λόγο ύπαρξης το ηχογράφημα. Ιδιαίτερη αναφορά πρέπει να γίνει στις «φλογέρες της Ηπείρου» μια μουσική πρόταση που ανασυνθέτει και παρουσιάζει την ηπειρώτικη παράδοση μέσα από το παίξιμο της φλογέρας.

Η έκδοση συνοδεύεται από καλαίσθητο φυλλάδιο με πληροφορίες για τις μουσικές και τα τραγούδια και τέλος συμπεριλαμβάνεται DVD με ταινία 13 λεπτών «Ήπειρος, μουσική και χορός... στον τόπο» η οποία προσπαθώντας σε όλα τα επίπεδα της υλοποίησης να διατηρήσει την αθωότητα του ερασιτέχνη, παρουσιάζει τον άνθρωπο, τα όργανα, τη μουσική, τον χορό, την πέτρα και το νερό στον τόπο της Ηπείρου καθιστώντας πρωτότυπη έτσι την έκδοση και αποτελεί πρόταση δίνοντας στην παράδοση νέα διάσταση κοντά στην σύγχρονη κοινωνία.

Γιώργος Μπέλλος, κλαρίνο, φλογέρα
Γιάννης Παπακώστας, τραγούδι


Περιεχόμενα δίσκου
1. Λιάσκος (οργανικό)
2. Τρία καλά είναι στο ντουνιά (τσάμικο Τζουμέρκων)
3. Σαν πήρα έναν κατήφορο (συρτό Τζουμέρκων)
4. Παλιό ζαγορίσιο (οργανικό Πωγωνίου Κουρέντων)
5. Μήλο μου, χρυσό μου μήλο (Σαρακατσάνικο συρτό)
6. Γιάννη - Κώστας (οργανικό πεντάσημο Συρράκου - Καλαρρυτών)
7. Στιχοπλάκια της αγάπης (Γιαννώτικα - Ζαγορίσια)
8. Σάββατο μέρα πίναμε (στα τρία Λάκκας Σουλίου)
9. Μαυριδερούλα (τσάμικο Τζουμέρκων)
10. Παλιορή, καραμπέρκα πωγωνήσια (γυρίσματα Κουρέντων)
11. Πέρασα τριανταφυλλιά μου (Σαρακατσάνικο ζαγορίσιο)
12. Πέρα σε κείνο το βουνό (οργανικό αργό συρτό, Κουρέντων)